Loes Glandorff
Zaterdag 09 november tot/met zaterdag 30 november 2013
Nomadisme als uitgangspunt voor een duuzaam interieur design.
Vervolg op haar eerste tentoonstelling en artist-in-residence bij
rhizomatic tijdens het Repair programma in april 2013.
Rondtrekken
als Mongoolse nomade door Amsterdam-Noord
Een maand lang door weer en wind, dag en nacht, trekt kunstenares Loes Glandorff
als Mongoolse nomade door Amsterdam-Noord. Met twee geiten en een bedmobiel
zwerft ze van achtertuin naar achtertuin. Hoe kun je overleven met zo min
mogelijk spullen? Tijdens dit crisis experiment verzamelt en vertelt ze
nomadische verhalen.
reacties in de pers, lees meerin
de agenda...
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Op bezoek bij Loes Glandorff
Iedereen is van harte uitgenodigd om Loes te bezoeken of een stukje mee
te reizen.
Kom langs om de BedMobiel te zien, melkthee te drinken en de geiten te aaien.
Stuur een sms en vertel wanneer je wilt komen naar 06 838 00 920 en Loes
vertelt je waar zij is.
Je kunt ook naar het Rhizomatic Repair Café komen. Op de zaterdagen
in november tussen 11.00 en 15.00 uur bereidt Loes daar een traditioneel
gerecht. Hier is ook de tentoonstelling te zien van de documentaire tekeningen
die zijn ontstaan tijdens de reis van Loes Glandorff naar Mongolië
in juni tot september 2013.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Wat als je je huis in een uur in kunt pakken?
En hoe ziet een rijk leven met weinig spullen eruit? Een zomer lang ging
Loes op zoek naar antwoorden op deze vragen. In Mongolië draaide ze
mee op een nomadische boerderij. “Mongolië is een land van taaie
mensen en extremen. Ik heb nog nooit mensen ontmoet die zich zo goed aan
veranderende omstandigheden kunnen aanpassen. Is er geen vadertje staat
meer? Dan regelen we het zelf.”
Stoomcursus
onzekerheid
“Ik onderging een stoomcursus in onzekerheid. Daar leven drie miljoen
meesters in improvisatie.Deze houding is wellicht problematisch in het huidige
Mongolië vol inefficiëntie en corruptie, maar zeer waardevol in
het overgereguleerde Nederland. Ik wens iedere Nederlander een maand in
Mongolië toe. En daarom breng ik Mongolië naar de buitenwijken
van Amsterdam.”
Zelfvoorzienend leven met een touw, emmer, bijl en een aanhanger om in te
slapen. Meer heeft ze niet nodig. Vanzelfsprekend is het niet in Nederland
dat je overal mag gaan en staan. Alles is bezit. In een wereld waar eindeloze
consumptie onhoudbaar wordt en grondstoffen opraken, gaat zij op zoek naar
nieuwe commons, nieuwe vrije bronnen.
De Kleine Nomadische
Atlas
Sinds de crisis zijn mensen steeds meer bereid hun overvloed te delen. Via
internet met freeware bijvoorbeeld, maar ook in de tastbare wereld schieten
de initiatieven als paddestoelen uit de grond, na couchsurfing, gratisafgehaald
is het normaalste zaak van de wereld geworden om ook auto, gereedschap of
wasmachine delen. Loes lift mee op deze trend en maakt gebruik van de luxe
die er toch al bestaat, door te gaan douchen in de sportschool en te kamperen
in wintertuinen in ruil voor een gratis maaibeurt van de geiten.
De geiten
vormen het startpunt en leidraad voor de reis: ze trekt van weide naar weide
in de achtertuinen van Amsterdam. Ze verzamelt nomadenvriendelijke plekken
en brengt de nieuwe commons van Amsterdam-Noord in kaart. Wie Loes en haar
geiten huisvest, wordt officieel deel van de Kleine Nomadische Atlas en
maakt aanspraak op een stukje geit. Letterlijk. Op de laatste dag tijdens
een groot feest slacht zij de op Amsterdams gras gevoedde geiten en maakt
deze op Mongoolse wijze klaar. Het einde van de confrontatie met een traditionele
levenswijze in de urbane omgeving van Amsterdam-Noord.
Meer info op http://smallnomadicatlas.com
en http://loesglandorff.nl/